بررسی اثر نوع و میزان عوامل پخت بر شرایط بهینه پخت رزینهای دوجزئی (نظیر اپوکسی و پلی اورتان) با توجه به خواص مکانیکی حاصل

رزینهای اپوکسی نوع مهمی از پلیمرهای گرماسخت به شمار می روند که به خاطر خواص فیزیکی، مکانیکی و مقاومت شیمیایی منحصر به فردی که از خود نشان می دهند، به طور وسیعی در پوششهای محافظ، چسب، کامپوزیت های با عملکرد بالا، قالب گیری و کاربردهای الکتریکی مورد استفاده قرار می گیرند. پخت رزین اپوکسی با عوامل پخت یا هاردنر موجب ایجاد شبکه ای با ساختار سه بعدی و کراسلینک شده، غیر قابل ذوب و انحلال می گردد. درجه کراسلینک خواص فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی محصول نهایی را تحت تاثیر قرار دهد. فرایند پخت تحت تاثیر زمان، دما و ترکیب مواد اولیه قرار می گیرد و این پارامترها تاثیر زیادی بر خواص رزینهای اپوکسی دارند. از آنجا که رزینهای اپوکسی نقش مهمی در بسیاری از کاربردهای ساختاری دارند، پیش بینی خواص رزین پخت شده یک ابزار مهم در صنعت اپوکسی می باشد و باید درجه کراسلینک ومیزان پخت و تاثیر آن بر خواص محصول نهایی مشخص گردد. هدف اصلی کار پژوهشی حاضر بررسی ارتباط بین درجه کراسلینک و خواص مکانیکی رزینهای اپوکسی می باشد. در بخش اول؛ تاثیر نوع و میزان عامل پخت، شرایط محیطی شامل دما و رطوبت نسبی و زمان بر میزان درجه کراسلینک رزینهای دو جزیی اپوکسی مورد بررسی قرار گرفت. روش مستقیم جهت تعیین درجه کراسلینک واقعی فرمولاسیونهای دوجزیی اپوکسی-آمین، بر اساس استخراج رزین اپوکسی و هاردنر باقیمانده و واکنش نداده از محصول نهایی می باشد. روش استخراج بر اساس رفلاکس فرمولاسیونهای اپوکسی-آمین در حلال تولوئن و به مدت 5 ساعت اجرا گردید و محتوای ژل از مقایسه وزن نمونه خشک قبل و بعد از استخراج محصول نهایی تعیین گردید. این بررسی نشان داد که رزین اپوکسی پخت-شده با هاردنر teta، درجه کراسلینک بالاتری نسبت به رزین اپوکسی پخت شده با هاردنر epikure f205 دارد و دما بیشترین تاثیر را بر میزان درجه کراسلینک رزینهای اپوکسی دارد و درجه کراسلینک و پخت رزینهای اپوکسی بیشتر تحت تاثیر تغییرات دمایی محیط قرار گربته و با افزایش دما، افزایش می یابد. در بخش دوم، تاثیر دما بر خواص مکانیکی رزین اپوکسی مورد بررسی قرار گرفت. از مقایسه تاثیر دما بر محتوای ژل و خواص مکانیکی این نتیجه حاصل گردید که یک افزایش مستمر در خواص مکانیکی با افزایش محتوای ژل وجود دارد. با افزایش دمای پخت از 0c 15به 0c30، محتوای ژل 2/19% و 5/8%، استحکام ضربه-ای 3/37% و 9/5% ، مدول یانگ 72/72% و 7/34%، افزایش طول در نقطه شکست 9/67% و 3/41%، استحکام کششی نهایی 12/105% و 9/82%، سختی 6/34% و 5/14% و استحکام چسبندگی 7/78% و 7/38% به ترتیب برای رزینهای اپوکسی پخت شده با هاردنر teta و epikure f205 افزایش یافت.